Artikel
Afzien, dat was het zeker tijdens de negendaagse treinvrije periode in Delfzijl die in december vorig jaar plaatsvond. Veel regen en ook sneeuw bemoeilijkten het perronvernieuwingsproject. Toch kijken Arne Visser en Hubert Westerlaken, beiden hoofduitvoerder bij Molhoek-CCT, er met een goed gevoel op terug. “Op topdagen was er wel zo’n 25 à 30 man per dienst aan het werk. Allemaal gedreven gasten, veelal jonge, ambitieuze mensen waar we trots op zijn.”
Het werk betrof een PON-project (Perron-op-norm) van ProRail. Arne: “Tijdens deze buitendienststelling moest het perron van station Delfzijl worden aangepast naar de vastgestelde normen. Dat gold voor de hoogte, de breedte, betegeling en de blindengeleidestrook. De werkvoorbereiding en de uitvoering deden we in opdracht van de firma Wallaard.”
Hubert: “De perronvernieuwing zouden we in eerste instantie al in het voorjaar hebben gedaan, maar er was erg veel meerwerk. Uit de sondering (bodemonderzoek) bleek namelijk dat de ondergrond heel slecht was. De scope die in eerste instantie bestond uit het vernieuwen van twee perrons, keerwanden en straatwerk werd uitgebreid met grondverbetering, stalen damwanden zetten en sanering uitvoeren. Een complexe klus en om die reden werd het project opgeschoven naar het eind van het jaar toen er weer een treinvrije periode was.”
Het ontgraven alleen al had de nodige voeten in de (modderige) aarde. Hubert: “Ten eerste moesten we door de vele regen extra drainages aanleggen en extra pompen organiseren. En dat met een toch al krappe planning. De graafwerkzaamheden gebeurden onder leiding van Strukton Milieutechniek, want er was mogelijk sprake van verontreinigde grond. Ook konden er explosieven liggen, zodat een afgegraven gedeelte telkens met een metaaldetector moest worden doorzocht. Het graafwerk ging daardoor langzamer dan normaal, maar dat was ingepland. Overigens hebben we niets bijzonders aangetroffen.”
Arne: “We hebben de volledige breedte van de perrons ontgraven en daar ‘Yalibims’ aangebracht, vulkanisch gesteente uit Griekenland. Dit is een lichtgewicht ophoogmateriaal waarmee je de grondstructuur verbetert.” Hubert: “Bims wordt als ophoogmateriaal steeds vaker voor perrons toegepast omdat je naderhand geen zettingen meer krijgt. Zand is dubbel zo zwaar en zal eerder wegzakken.”
Het ophogen met Yalibims (vulkanisch gesteente) voorkomt zettingen naderhand
In het begin van het nieuwe jaar hebben we nog wat afrondende zaken gedaan. Hubert: “We hebben verder opgeruimd en de sloten weer ontgraven. We hebben sloten gedempt voor de plaatsing van twee heistellingen, die de stalen damwanden aan beide kanten van het perron erin hebben geheid. Het dempen van de sloten is weer ongedaan gemaakt. Bij elkaar gaat het om zo’n 4000 kuub zand.”
Perron Delfzijl na de werkzaamheden
Terugkijkend zegt Arne: “Het project was een uitdaging. Het was aan het einde van het jaar, we hadden het best druk gehad en liepen tegen ons kunnen aan. Maar eigenlijk is elke dienst goed verlopen. Het leek soms of het vanzelf ging en de strakke planning hebben we gehaald. Een groot compliment aan de jongens! Wat in het voordeel meespeelde is dat Hubert en ik elkaar in twaalfuursdiensten afwisselden. We werken al jaren samen en weten precies wat we aan elkaar hebben. Je voorkomt ruis tussen de diensten.” Hubert: “We zijn echt project-mensen. Iets voor elkaar krijgen, daar krijg je een kick van. Dat hebben we toch maar mooi met elkaar geflikt!”
Arne Visser (l.) en Hubert Westerlaken weten precies wat ze aan elkaar hebben